Ervaringen rijker!

Vervolg dag 2 in Kenya (Nyeri):

Wow.. Vandaag waren we met de matatu Nyeri ingegaan, wat een drukte zeg. Eerst moesten we met z'n 23en geld halen bij één pinautomaat en daarna ging een deel van de groep een sim-kaartje kopen zodat er goedkoper naar elkaar hier kon worden gebeld. Ondertussen had je niks beters te doen dan een beetje om je heen kijken en wow wat was dit confronterend. Het verschil tussen de mensen is zo verschillend, sommigen kijken je echt boos aan van 'wat moet jij nou hier!', daarnaast zijn er ook echt vrolijke mensen die naar je toe lopen om even een leuk praatje te maken. Maar tussen deze mensen heb je ook echt kleine kindjes lopen in slobberige kleren die er echt zó zielig uitzien en alleen maar naar je staren. Eerder kwam er al een man naar ons toe die eerst begon te praten met iedereen over Europa enzo en vroeg later of ik een euro* had. Ik dacht: achja waarom niet, dus ik zei dat ik er eentje had en gaf hem aan die man en hij werd nog blijer, echt een fijne reactie (*die munt wou die wisselen of iets om eten te halen). Alleen het is gewoon echt moeilijk om te zien dat er zoveel mensen hier in armoede leven, zo zwierf er een jongetje over de straten met allemaal gaten in z'n kleren en die er echt hongerig uitzag. Zelf had ik gewoon echt eten voor hem willen kopen, maar het kan gewoon niet, er zijn hier te veel van zulke jongetjes, want als je iemand iets geeft zal je de ander die het even slecht heeft ook iets moeten geven.. en ja.. dan is het lastig om het niet te doen. Zo waren er ook twee kindjes die naar ons zaten te zwaaien terwijl ze ons voorbij liepen, maar daarvoor liep hun vader, helemaal dronken te strompelen over de grond.. moeilijk.. want wat hebben zulke kinderen nou aan zo'n vader?
En natuurlijk willen er heel veel je iets verkopen om geld te verdienen. We gingen terug naar de school en liepen de slaapzaal binnen, nog nooit heb ik zóveel blije gezichtjes bijeen gezien. Iedereen ging om je heen hangen, high fives en een box geven, vragen stellen en zichzelf voorstellen, super druk maar wel super leuk. Ik denk dat het er zo'n 60 zijn. Daarna was het dinnertime! Verschillende kool, met kleine stukjes vlees en een soort van gedroogde maispap, minder dan gister maar toch prima! De groepjes werden ondertussen ook bekend gemaakt en de opdrachten gegeven, morgen gaan we aan de bak! Mijn taak wordt samen met een paar andere groepjes om morgen de muren van een kamer van het weeshuis te schuren, te verven en te tekenen. Ik ben benieuwd hoe het gaat worden, net nog even met een club jongetjes gepraat over Nederland en het Nederlands elftal, "Van Persie and Robben!!!", zeggen ze dan, maar Neymar blijft volgens hun de beste haha. Om 22:00 moesten we naar de slaapzaal en het ontbijt staat klaar om half 8. Ik ben benieuwd naar het werk in het weeshuis en kijk echt uit naar morgen!

Dag 3 in Kenya (Nyeri):

Wat een dag was dit zeg! Om half 5 was het zover, BAM alle lichten gingen aan en "de moeder van de slaapzaal" kwam binnen met een pan en pollepel om alle jongens hier wakker te maken, ze moesten zich aankleden, huiswerk gaan maken en bidden. Tja erg fijne ochtend als je je had ingesteld om om 7 uur eruit te gaan, maar goed, weer een ervaring rijker en ik zal het er de komende weken mee moeten doen. Uiteindelijk gingen wij er ook maar uit en gingen we douchen. Overdag is de temperatuur hetzelfde als een zomerse dag in Nederland, maar 's nachts is het gewoon vrij koud. Oftewel, door de waterleiding was het water van de douches steenkoud en warm water kan er 's ochtend niet worden gemaakt, dus het was weer aanpassen. Trouwens de kinderen op deze school worden echt gewoon gedrild door die huismoeders/leraren, autoritair tot de max is het hier. Het was tijd om te ontbijten en we gingen met z'n tienen naar het weeshuis. De locatie was echt in "the middle of nowhere", maar het uitzicht was prachtig, wat een landschap, het schijnt zo te zijn dat in de verte op een heuvel olifanten rondlopen. Het werd tijd om een rondleiding te nemen door het weeshuis. Ons werd verteld dat we alle muren van de acht kamers moesten schuren zodat ze daarna geverfd konden worden. Na een paar uur werd er thee voor ons gemaakt, warme melk met suiker en theeblaadjes erin op het vuur. Ondertussen kwamen er steeds meer kinderen uit de buurt kijken wat we aan het doen waren en voor mij was het best heftig te zien hoe zij eraan toe zijn. Sommigen waren echt verlegen en bang voor blanke mensen, terwijl anderen heel nieuwsgierig waren naar de camera of echt contact zochten met je. Eigenlijk stonken ze allemaal ontzettend naar urine en dat was niet bepaald fijn.. Als je naar het toilet wou moest je naar een soort container van 1 bij 1, waar een gat was met 2 planken erboven en er lagen allemaal wormen in en het stonk zo ontzettend. Tijdens de lunch kregen we te horen dat er naast die container een gezin woont met daarin 2 ouders en 5 kinderen in een soort van cabine/container van 2 bij 3 waar zij dus in leefden. Vrij heftig om te zien, want voorzieningen zijn er dus eigenlijk niet en dus is het ook niet echt gek dat ze niet hygiënisch zijn. Ik heb zelf nog een half uur gevoetbald met een jongetje van 2-3 jaar die daar woonde, hij had een eigengemaakte bal van allemaal plastic/touwtjes/stof/afval, het verschil tussen rijk en arm is hier zó enorm. We gingen terug en oh wat was ik blij om te douchen, ik kon kiezen tussen een klein straaltje, dat lijkt op een straaltje uit zo'n kleine gieter, waarvan het water lekker warm was of een gewone douchestraal met weer ijskoud water, ik heb nog nooit zo erg genoten van zó weinig maar wel warm water, niet normaal. Om 8 uur 's avond gingen we avondeten en daarna hebben we nog even met z'n allen ergens gezeten. De kinderen en met name de jongens van de slaapzaal hier zijn echt geweldig! Iedereen kent mijn naam nu en nu vragen ze allemaal of ik hun naam al weet (60 verschillende namen en gezichten..), achja we hebben heerlijk met 100 man nog vanmiddag gevoetbald op een veldje en we worden zondag uitgedaagd voor een sporttoernooi! Morgen mag ik gaan werken aan de vloer in de school, we hebben al gehoord dat er ook speciaal een klas is gemaakt voor gehandicapte kinderen, zo kunnen dove kinderen bijvoorbeeld toch nog naar school. Echt geweldig, had ik niet verwacht, op naar morgen en kijken wat ik weer allemaal ga meemaken!

Dag 4 in Kenya (Nyeri):

Het vroege opstaan was weer begonnen en we hebben lekker ontbeten met zelfgemaakt brood! Om half 9 was het tijd om te gaan werken in de school, de oude vloer/grond/modder/brokken zand moest er eerst uit. Gister was er al een deel van gedaan en nu zijn we bijna klaar. De grond is echt hard daar en gelukkig werken er twee andere mannen mee, we moesten hakken met een pikhouweel tot zo'n 30 centimeter diep en daarna alles op een kruiwagen scheppen en achter het gebouw dumpen. Tot half 3 hebben we gewerkt en gekeken hoe het eraan toe gaat op de school, ons werd zelfs gevraagd of we wouden meedoen met de scouting en het was best grappig, ze gingen allemaal zingen en dansen en later kwam een groep jongens naar me toe met allemaal vragen over Nederland. Ook heb ik nog eventjes gepraat met kindjes die gehandicapt zijn, eentje had bijvoorbeeld een vergroeiing in zijn nek, de ander kon niet praten, een ander was doof en weer een ander was bijvoorbeeld autistisch. De juf vertelde dat de kinderen gewoon mee kunnen draaien met de normale klassen als ze goed kunnen meedoen met de gehandicapten klas, fijn dus dat die mogelijkheid er is voor deze kinderen! Later zijn we nog de stad even in geweest, een mango (25 cent) gehaald en even een flesje cola en chipjes voor 's avonds. Het is wel naar om te zien dat een boel mensen onder in vloed zijn in de stad, ze zoeken ruzie met elkaar etc. Maar weinig kan je als buitenstaander daaraan doen. Straks gaan we eten en ik laat zeker weer wat van me horen binnenkort! Ook heb ik nog een boel filmpjes en foto's om te laten zien, dus ik moet nog even kijken hoe ik ze kan uploaden. Ohja en ik ben van plan om een boel Swahili te gaan leren! :)